از مجموعه سؤالات انسان شناختی

از سخنرانی دکتر فرزان سجودی در نشست تخصصی نشانه‌شناسی انتقادی رمان جزیره سرگردانی اثر سیمین دانشور:

«شخص یک عامل نشانه ای است. در اعمالی که انجام می دهد و پوشاکی که می پوشد دست به انتخاب معنادار می زند.
در طی سی و چند سالۀ بعد از انقلاب، پوشاک زنان یکی از پیچیده ترین عرصه های کنش گری اجتماعی بوده اند. چه آنها که با انتخاب یک پوشاک از گفتمان الف تبعیت می کرده اند و چه آنها که با انتخاب پوشاک دیگری از گفتمان الف مشروعیت زدایی می کرده اند.
این عرصه بسیار جدی گفتمانی و پادگفتمانی است. نظام نشانه ای پوشاک به عرصه ی بسیار جدی گفتمانی و پادگفتمانی تبدیل می شود. آنجا که گفتمان مقاومت شکل می گیرد.
جدیت گفتمان آنقدر زیاد است که برای نظارت بر پوشاک پلیس وجود دارد.
… در مورد کراوات که پزشکان، وکلا و کم کم گارسون ها هم کراوات زدند به همین ترتیب یک نظام نشانه ای داریم.»

سؤال:
– در نظام های دموکراتیک، پوشاک تا چه میزان به فرهنگ وابسته است و تا چه حد هژمونیک است؟

– در مقایسه با جامعۀ ما، سایر جوامع چه تفاوتی در نظام گفتمانی پوشاک دارند؟

 

 

این سخنرانی را از اینجا گوش کنید:

نشانه شناسی انتقادی رمان جزیره سرگردانی – دکتر سجودی – قسمت اول

نشانه شناسی انتقادی رمان جزیره سرگردانی – دکتر سجودی – قسمت دوم

نشانه شناسی انتقادی رمان جزیره سرگردانی – دکتر سجودی – قسمت سوم

 

> > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *