سرنوشت تراژیک آوانگارد بودن

صادق هدایت

به سه روایت

امیرحسن چهل تن

منیرو روانی پور

حسین پاینده

 

امیرحسن چهل تن

صادق هدایت هفتاد سال پس از انتشار بوف کور، مهمترین اثر داستانی او و مشهورترین رمان فارسی، همچنان سوژه ای باب روز است؛ در حوزه های روشنفکری بحث درباره ی او هرگز فروکش نکرده است. و این شاید دلیل واضحی داشته باشد: وقتی از هدایت حرف می زنیم در حقیقت از خودمان حرف می زنیم؛ از تنهایی و انزوای یک نغمه ی ناکوک در یک ارکستر عظیم پر هیاهو؛ یعنی وضعیتی مضحک، دردناک و بیزار کننده. و درست به همین خاطر است که هنوز نمی توانیم راجع به او با صراحت کافی حرف بزنیم، صراحت ما درباره او بسیار کمتر از صراحت نوشته های اوست. او چیزهایی گفته است که ما بعد از نزدیک به شش دهه از مرگش هنوز جرأت بر زبان آوردنش را نداریم….

 

ادامه مطلب

  > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *