نظریۀ تحلیل گفتمان لاکلا و موف و نقد آن

محمد تقی مقدمی

نظریۀ تحلیل گفتمان لاکلا و موف در کتاب هژمونی و استراتژی سوسیالیستی از جمله نظریات جدیدی است که با بسط نظریۀ معنایی متشکل از مجموعه ای مفاهیمِ به هم مرتبط و ایجاد ساختاری نظام مند از آنها توانسته به تبیین، تحلیل عملکرد پدیده های اجتماعی – سیاسی و نیز ارتقای ظرفیت پیش بینی، پیش گویی و تحول آفرینی در جوامع دست یازد.

تحلیل گفتمان در بعد نظریۀ معنایی ریشه در زبان شناسی ساختارگرای سوسوری و در جهت نظریۀ اجتماعی، نظریه ای ترکیبی است و ریشه در اندیشه های افرادی مانند دریدا، فوکو، مارکس و گرامشی دارد. با این حال، این نظریه کاستی هایی دارد از جمله فقدان ابزار کارآمد زبانی برای تحلیل و تشریح منازعات معنایی. شناسایی تعریف گفتمان و ارائۀ مفاهیم، مبانی فلسفی هستی شناختی و معرفت شناختی آن و در نهایت طرح انتقادات وارد بر آن – از چشم انداز حکمت اسلامی – از جمله اهداف این مقاله است.

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *