نقدی بر هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی

عاطفه سادات قریشی

کتاب هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی اثر جوئل و اینسهایمر توسط مسعود علیا در سال ۱۳۸۹ در ۲۴۷ صفحه و ۶ فصل مجزا در عین حال مرتبط با همدیگر ترجمه و منتشر شده است. مؤلف کتاب از منطق ذهنی منظمی در بررسی موضوع برخوردار است. به گونه ای که در هر یک از فصول که تقریبا به موضوعات مجزایی اشاره می شود، می توان به روشنی منطق و خط سیر فکری او را مشاهده نمود. هدف مؤلف نشان دادن بارآوری و ثمر بخشی اندیشه گادامر و گسترش نفوذ او است و تلاش می کند مساعدت های هرمنوتیک فلسفی را در عرصه نظریه پردازی ادبی و تأویل نشان دهد. از این رو فصول کتاب دقیقا در محدوده و منطق ذهنی مؤلف مطرح شده اند.
فصل اول: هرمنوتیک مدرن: مروری مقدماتی فصل دوم: وجه فلسفی هرمنوتیک مدرن چیست؟ فصل سوم: کانت و زیبایی شناسی تاریخ فصل چهارم: استعاره به مثابه استعاره. فهم فصل پنجم: واژه نشانه نیست فصل ششم: مسئله آثار کلاسیک
پیش فرض فصل اول این است که گادامر را به عنوان اندیشمندی معرفی کند که نه در آغاز راه هرمنوتیک فلسفی است و نه در پایان راه بر این اساس مؤلف، بحث های هرمنوتیکی را مانند جریانی می داند که توسط اندیشمندان بسیار زیادی حول مفهوم تأویل و هرمنوتیک شکل گرفته اند. اندیشمندان مزبور هر کدام مفهوم هرمنوتیک را به معانی متفاوت به کار می برند، مؤلف به منظور نشان دادن اهمیت گادامر در این جریان به مفهوم هرمنوتیک در دیدگاه محققان می پردازد.

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *