دیالکتیک امر سیاسی و زیبایی شناسی: تأملات نظری ژاک رانسیر در باب زیبایی شناسی و نسبت آن با سیاست

معصومه محمدیاری

دکتر محمد توحیدفام

رانسیر با تاکید بر این جمله که «در کُنه سیاست ورزی زیبایی شناسی است» به بررسی وجوه زیبایی شناسانه سیاست و وجوه سیاسی زیبایی شناسی در جایی می پردازد که عملی آن مقولات مربوط به امر محسوس را اصلاح کرده و یا تغییر و دگرگونی در آن بوجود آورده باشد. این طرح با پیش فرض گرفتن «برابری» در اندیشه و دستگاه فکری او به بازاندیشی نسبت میان سیاست و زیبایی شناسی می پردازد. از نظر رانسیر هر دوی این حوزه ها «از راههای موازی، به موضوعات واحدی می پردازند». این دو ساحت که هر یک به شیوه خود توزیع مجدد امر محسوس را موجب می شوند، با ایجاد اشکال مختلف ابداع و نوآوری، گفتار و بیان را از تقلیل به نقش های در نظر گرفته شده را می سازند. در جایی که این دو حوزه در یک در هم بودگی و همبستگی با برچیده شدن منطق توزیع امر محسوس و بازتوزیع آن، مرزهای تجربه گری را می گشایند، آن هم با پیش فرض گرفتن برابری که امر سیاسی را در راستای رهایی محقق می سازد.

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *