چرا شاهنامه آخرش خوش است؟

سجاد آیدنلو

گستردگی و تنوع خیره کننده دامنه مطالعات و نوشته های ایران شناختی شادروان استاد ایرج افشار و در کنار آن، مهر فروزان ایران در نهاد جان ایشان سبب علاقه و نیز توجه پژوهشی استاد به فردوسی و شاهنامه بود و چاپ یک کتاب مرجع بسیار ارزشمند (کتاب شناسی فردوسی)، چندین مقاله و سخنرانی، ده ها نکته و یاداشت بدیع و کوشش برای انتشار نسخه برگردان دو دست نویس مهم و معتبر شاهنامه کارنامه ای درخشان برای ایشان در شاهنامه پژوهی به یادگار گذاشت. از همین روی یادداشت حاضر به خاطره همیشه جاوید و روح مینوی آن بزرگ بی مانند پیشکش می شود که با رفتن خویش به سرای دیگر در آخرین روزهای سال ۸۹، روزگار ایران شناسی و ایران شناسان را «ناخوش» کرد.
«شاهنامه آخرش خوش است» یکی از ضرب المثلهای مشهور فارسی است. این مثل غیر ز تداول عامه در شعر بعضی از سخنوران یا در قالب ابیات مثل گونه نیز به کار رفته است. برای نمونه منتخب السادات یغمایی در منظومه فتح نامه نایبی گفته است:

مگر این سخن را نداری به یاد

که گفتند پیران دانا نهاد

که شهنامه را فصل آخر خوش است

دل انگیز و شیرین و بس دلکش است

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *