فرصت طلبی روشنفکرانۀ هانا آرنت
جان لوکاچ
ترجمۀ مهدی خلجی
کتاب سرچشمه های توتالیتاریسم نوشته ی هانا آرنت را انتشارات هارکورت بریس در سال ۱۹۵۱ منتشر کرد. این کتاب سه بخش دارد: بخش نخست جستاری است دربارۀ یهودیت ستیزی، بخش دوم درباره ی امپریالیسم و بخش سوم درباره توتالیتاریسم. برای نویسنده ی کتاب روشن است که این سه “گرایش” نه تنها با هم پیوند دارند، که از هم ناگسستنی اند. تز (یا تزهای) این کتاب می تواند چنین خلاصه شود: یهودیت ستیزی رکن سازنده ی توتالیتاریسم است. “نژاد اندیشی” (اصطلاح برساخته ی آرنت) رکن سازنده ی امپریالیسم است. در عصر توده ها، یهودیت ستیزی و امپریالیسم به توتالیتاریسم می انجامد. رفته رفته، توتالیتاریسم که استوار بر قاعده ی توده ی مردم است، («آمیزه ای از ساده لوحی و بدبینی، پیش از آن که به پدیده ی روزمره ی توده ها بدل شود، ویژگی شاخص ذهنیت توده ی مردم شده بود») فراگیرتر شد. («نبرد برای چیرگی فراگیر بر همه جمعیت روی زمین و حذف هرگونه واقعیت غیر توتالیتاریستی رقیب، در سرشت رژیم های توتالیتر نهفته بود…»)
> > > >