نشانه ای به رهایی:

زندگی، آثار و اندیشه های والتر بنیامین

بابک احمدی

ت‍ه‍ران‌: ت‍ن‍در، ۱۳۶۶

والتر بنیامین یادآور اندیشه گران رنسانس است. ذهنی فرهیخته داشت؛ رها از هرگونه تعصب که تنها سودای جستن حقیقت را می شناخت. دانشی گسترده در زمینه های گوناگون حیات فکری دوران خویش را با هوشی انکار ناکردنی به هم آمیخته بود.

آثارش گستره ی دانش و هنر زمانه ی ما را از فلسفه، تاریخ نگاری، جامعه شناسی و تأویل اندیشه ی دینی تا نقد ادبی، سیاست، نقاشی، عکاسی و سینما دربرمی گیرد.

او به معنای دقیق واژه ی “نخستین تاریخ نگار عقاید” بود و راه را برای “کالبد شکافی تاریخ فرهنگی اندیشه” گشود. جامعیت اندیشه ی او چنان خیره کننده است که سخن سوزان سونتاگ را همواره به یادها می نشاند: “بنیامین واپسین اندیشه گر بود.”

ده سال پس از خودکشی غم انگیز بنیامین، شهرت او میان اندیشمندان آلمانی آغاز شد. هانا آرنت او را “مقتدرترین نثرنویس و برجسته ترین ناقد ادبی معاصر آلمان” نامید، برتولت برشت مرگ او را چونان “نخستین ضایعه ی جبران ناپذیری که نازیسم بر پیکر ادبیات آلمان وارد آورد” ارزیابی کرد و ارنست بلوخ او را “مهمترین بیانگر اندیشه ی نوین” خواند….

 

ادامه مطلب

 

 

منبع: سایت کتابناک (http://ketabnak.com/book/64685) > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *