پلورالیسم قومی – زبانی و هویت ملّی
دکتر یحیی مدرسی
بررسی پدیده ی گوناگونی های قومی – زبانی و پیوند آن با هویت ملی هدف اصلی بحث حاضر است. نگاهی گذرا به دورنمای قومی – زبانی جهان نشان می دهد که الگوی یک کشور، یک قوم و یک زبان بیشتر یک استثناست تا قاعده. تنوعات و تفاوت های قومی – زبانی در کشورهای مختلف زمینه ای است مناسب برا به وجود آمدن مسائل زبانی، اجتماعی و سیاسی گوناگون مانند انتخاب زبان های رسمی و ملّی. اینکه کدام الگوی سیاست گذاری زبانی برای پیوند میان تعلق قومی و همبستگی ملّی کارآمدتر است، مسأله ی مورد توجه این بحث است. نگرش های تکثرگرا و وحدت گرا دو چارچوب کلی سیاست گذاری برای حل مسائل زبانی هستند و الگوهای به کار گرفته شده در کشورهای مختلف معمولاً در یکی از این دو چارچوب کلی قرار می گیرند. رایج ترین این الگوها در انتخاب زبان رسمی در یک کشور الگوهای تک زبانی، چندزبانی، و ترکیبی است. با بررسی نقاط قوت و ضعف هریک از این الگوها، چنین نتیجه گرفته شده است که الگوی ترکیبی برای حفظ تعادل و پیوند میان احساس تعلق قومی و همبستگی و هویت ملی مناسب تر و کارآمدتر به نظر می رسد.
ادامه مطلب > > > >