بررسی جنبه های پیوند سیاوش با آیین مهری
عیسی نجفی – سحر یوسفی – زهرا رستمی
داستان سیاوش دربردارنده بن مایه هایی از اسطوره های کهن است و به همین سبب سیاوش، شخصیتی اسطوره ای – آیینی به شمار می رود. برای بررسی جنبه های مختلف از داستان سیاوش، شناخت آیین های کهن بایسته است. این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی، سیاوش را در متون کهن و شاهنامه بررسی می کند. در این مقاله، برخلاف نظریه های پژوهشگران پیشین، چنین دریافت شد که سیاوش دربردارنده نشانه هایی از آیین میترائم است. این نشانه ها از اشتراک های این مهر و زوران نیستند، بلکه از بخش های متمایز کننده آنهاست، نشانه هایی که همگی گرداگرد محور اعتقاد به عمل و خرد قرار دارد. جنبه هایی از دین بر نقش فرد دین دار در جایگاه صاحب خرد و اختیار تأکید دارد و آن جنبه ها نیز سیاوش را در انجام دین یاری و میهن باری که وظیفه های اصلی صاحب فره است، به خوبی نشان می دهد، همچنین او را به سبب فرهاش به آیین مهری مرتبط می کند. از این روی برخی از ویژگی های سیاوش و رخدادهای اسطوره ای در پیرامون او، در باورهایی مانند قره باوری، آزمون گذر از آتش، اسب و شتر، باید در اسطوره های کهن جستجو شود، همچنین سرچشمۂ پیمان داری، راست گویی، کمانداری و کین خواهی او را باید در باورهای مهرپرستان کاوید.
ادامه مطلب > > > >