جهانی شدن، تجدد گرایی و خانواده در ایران (گذار یا فروپاشی)
دکتر حسین ابوالحسن تنهایی
عالیه شکربیگی
هدف مقاله حاضر، بررسی تحول و دگرگونی خانواده در ایران است و درصدد است تا به این سؤال پاسخ دهد که آیا نهاد خانواده در ایران در حال تحول و دگرگونی و به عبارتی گذر از سنت به مدرنیته و تجدد می باشد و یا این که در حال زوال و فروپاشی است، کدام یک در بستر و زمینه خانواده ایرانی در جریان شدن است؟ یافته های اسنادی و تجربی نشانگر آن است که بستر خانواده ایرانی به دلیل تجددگرایی دچار تحول و دگرگونی گردیده است و به عبارتی در حال گذار از سنت به تجدد است. نوگرایی و تجدد به دلیل واسطه هایی چون سواد، شهرنشینی، میزان مسافرت های خارجی و تکنولوژی های نوین ارتباطی، تحول خود را در خود پذیرفته و در یک تقابل دیالکتیکی بین سنت و تجدد، به بازتولید می پردازد.