لوگوس، اسطوره ای هادی به حقیقت
جواد اکبری مطلق
یکی از دغدغه های فکری بشر، بحث از نمایندگان خداوند در زمین است؛ یعنی پیامبران الهی که واسطۀ بین خدا و انسان ها هستند.
از سوی دیگر، چون این واسطه ها، پیام الهی را توسط وحی به انسان ها منتقل می کنند، و اساس وحی را هم (کلمه) تشکیل می دهد، بررسی نقش وحی در سه دین مهم ابراهیمی ضروری است.
البته شریعت موسوی و محمدی از جهات بسیاری نزدیک به هم است. گرچه در هزاره دوم، پس از موسی (ع) و قبل از پیامبر اکرم (ع)، دین الهی آمده است که اصل و نهاد آن با دو حدش، یعنی یهود و اسلام برابر است و تأکید بر توحید دارد، امّا در درون مسأله توحید، بحث تجسد خدا در عیسی (ع) را مطرح نموده است.
در مسیحیت، کلمه وحیانی الهی یا حکمت دین یهود و عقل و نور محمدی (ع) که بعدها در اسلام مطرح شد، ناگهان تبدیل به تجسد شده است.
با توجه به این، کوشش نموده ایم بحث حکمت در یهود، تجلی امکانی واسطه الهی در جهان اسلام و واسطه وجوبی آن، در مسیحیت را به نقد بگذاریم؛ چرا که تبیین این پدیده در یونان باستان، روشنگر “حکمت” موسوی، “تجسد” عیسوی، و “واسطه فیض” محمدی است؛ که درصدد یافتن رابطه بین انسان و خالق هستند.
> > > >