دکتر عطالله کوپال
نقد فرمالیستی مهم ترین رویکرد آغاز قرن بیستم است که از مدرنیسم سرچشمه می گرفت.
ده ههای پایانی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، عصر نفی و انکار گذشته و گسستن از سنتهای
ادبی و هنری پیشین بود. مدرنیسم بر آن بود که شالوده های اندیشه کهن را در هم شکند و
ضدّ « بیافریند. به همین منظور، اندیشمندان آغاز قرن بیستم م یکوشیدند » ادب نو « و » هنر نو «
خلق کنند. فرمالیسم در هنگامه » ضدّ هنر « و سرانجام، نوعی ،» ضدّ رمان « ،» ضدّ تئاتر « ،» سینما
پرآشوب این ضدیتها، پرچم مبارزه با اندیشه های سنتی را در نقد ادبی و هنری برافراشت. آیا
امروزه میتوان از فرمالیسم، به منزله شیوه ای رایج، در نقد ادبی بهره گرفت؟
ادامه مطلب > > > >