نسل چهارم روشن فکری

رامین جهانبگلو

من همیشه از این موضوع دفاع کرده ام و اعتقاد دارم که پست مدرنیسم یک دورۀ تاریخی بعد از مدرن نیست. یک چالش یا یک بحرانی است که مدرنیته دچار آن شده و سعی می کند که خودش جواب بدهد. پس ما باید متوجه این موضوع باشیم که اگر می خواهیم پست مدرنیسم را بفهمیم باید مدرنیته را بفهمیم. از روی مدرنیته نمی توان پرید و به پست مدرنیسم رسید، اصلاً چنین چیزی غیرممکن است و تمام تلاش هایی که در زمینۀ شعر، هنر، فلسفه و هر چیز دیگری در ایران صورت می گیرد و اسم خودش را پست مدرن می گذارد، به نظر من بدون پشت سر گذاشتن مدرنیته، یک شکست کامل است.

در ایران هم من فکر می کنم که طبیعتاً روشن فکرهایی که در حال طرح پرسش های جدیدی هستند، با این چالش مدرنیته درگیرند. چالش های مدرنیته طبیعتاً مسأله پست مدرنیسم است. پس جهانی بودن، مهم تر و جدی تر از جهانی شدن است. چون جهانی شدن اصلاً نمی تواند معنا یابد، مگر اینکه شما جهانی باشید. حتی من از این منظر می گویم که جهانی شدن با تمام جنبه های منفی که شاید داشته باشد؛ اگر جهانی فکر نکنید و فقط بومی فکر بکنید می توانید در برابرش مقاومت کنید. پس روشن فکریِ جدید در ایران، باید توجه کند که جهانی باشد و موقعی می تواند از هویت خودش به عنوان یک روشن فکر ایرانی بهتر دفاع کند که جهانی فکر کند. یعنی با ابزارهای امروزی دنیا این کار را عملی کند.

ادامه مطلب > > > >