نگاهی گذرا به نکات برجستۀ معرفت شناسی آلوین گُلدمن

هادی صمدی

نخستین کار معروف گلدمن در معرفت شناسی مقالۀ «نظریۀ علّی دانستن» (۱۹۶۷) است که در آن نظریۀ علّی معرفت ارائه شده است. نظریۀ علّی معرفت از سنخ نظریه های برون گرا بوده و نظریه ای است در پاسخ به مسألۀ گتیه که چهار سال قبل ارائه شده بود. گلدمن در این مقاله می گوید که مسأله گتیه از رویکردی درون گرایانه به معرفت نشأت می گیرد. در مثال های گتیه شخص s باوری موجه به چیزی دارد که به صورت اتفاقی درست از کار درآمده است. عنصر اتفاقی بودن، وجه غالب مقال های گتیه است که توضیح آن بدون ارائه ارتباطی خارجی میان ۱. باور شخص، ۲. توجیه آن باور، و ۳. اوضاع اموری که موضوعِ آن باور است بسیار سخت است. پیشنهاد گلدمن این بود که وقتی شخصی واجد معرفتی است بایستی بر ارتباطات علّی میان این سه عنصر معرفتی تمرکز کنیم.

ادامه مطلب > > > >