کویر

علی شریعتی

… ما شرقی ها همه “گذشته پرستیم”، نه “گذشته گرا” که برای ما صفت بی رمقی است. و آنچه ما احساس می کنیم با آنچه اروپایی ها کلاسیسیسم می نامند یکی نیست. از این روست که همواره “دوران طلایی” همه ی ملت های ما در گذشته قرار دارد.

کجای گذشته؟ در دورترین اقتصای تاریخ، آنجا که جز افسانه و اساطیر از آن خاطره ای نداریم و جز خیال را بدانسو راه نیست.

در آنسوی شرق، چین، عصر طلایی اش دوران شاهان فوسه یانگ است که حتی کنفوسیوساز آن به حسرت یاد می کند؛ کتیبه های مردم سومر و بابل در آن دوران که از همه ی ملتهای دیگر جهان و ا همه ی اعصار تاریخی خویش تمدن و اقتداری درخشان تر وزرین تر داشتند – از عصر طلایی خود به حسرت یاد می کنند، عصری که با طوفان نوح، در زیر لایه های ضخیم رسوبآن سیل عالمگیربرای همیشه مدفون گردید… و

ادامه مطلب