بررسی تطبیقی دو ترجمه ی اتللو با رویکرد نشانه شناسی فرهنگی
محبوبه سجادی فر
دکتر فرزان سجودی
مقاله ی حاضر مطالعه ی تطبیقی دو ترجمه ی فارسی از نمایشنامه ی اتللوی شکسپیر، به ترجمه ی ابوالقاسم خان ناصر الملک و م.ا. به آذین است. هدف از نگارش این مقاله، نشان دادن ضرورت آشنایی مترجم با نشانه شناسی فرهنگی در مطالعه متون نمایشی است.
در گام نخست هدف از این پژوهش یافتن پاسخ برای این پرسش بوده است: آیا مترجم علاوه بر تسلط به دو زبان مبدأ و مقصد، می بایست به نشانه های فرهنگیِ این دو زبان تسلط داشته باشد و آنها را با هم مطابقت دهد یا نه؟ از منظر پژوهشگران این مقاله، حوزه ی چالش برانگیز ترجمه متون ادبی – و در این پژوهش متون نمایشی – که مترجمان اغلب در آن با تنگنا و دشواری روبه رو می شوند، با آگاهی از نشانه شناسی فرهنگی و ملت و قیاس میان آنها و آشنایی با لهجه ی فردی تا حد زیادی قابل حل است.
هر نویسنده لهجه ی فردی مخصوص به خود را دارد. لهجه ی فردی حاصل جهان بینی فرد و زمانه ی او تجارب و اقلیم و تمدن و مطالعات و مذهب و سیاست های حاکم بر عصر فرد و بسیاری عوامل دیگر است. لهجه ی فردی در فرآیند ترجمه از آن رو مسأله ساز است که مترجم نیز علاوه بر نویسنده، لهجه ی فردی خاص خود را دارد و آن را در فرآیند ترجمه مداخله می دهد.
منبع:کانال تلگرامی تحلیلی گفتمان نشانه شناسی متن (https://t.me/irCDS)
> > > >