احمد پاکتچی
مبحث نشانه شناسی در روسیه به اندازه ای گسترده است که ناگزیر در قالب یک مقاله، تنها بخشی از آن باید مطرح گردد. از آنجا که فرمالیسم یا شکل گرایی روسی در حوزه ی فرهنگی ایران و به طور خاص در حوزه ی نشانه شناسی جریانی شناخته شده است، از آن به عنوان مبنایی برای این تقسیم بندی استفاده شده است. بر پایه ی داده های تاریخی، دوره ی نمود محافل شکل گرا در فاصله ی سال های ۱۹۱۵-۱۹۳۰ بوده است و از همین رو، پیشینه ی نشانه شناسی روسیه در یک و نیم دهه ی نخست قرن بیستم به عنوان موضوع بحث گزیده شده است. وقوع انقلاب ضد تزاری در ۱۹۱۷ نیز این انتخاب را با تحولات فرهنگی روسیه هماهنگ ساخته است. امّا مهم تر از آن باید توجه داشت که پس از ۱۹۱۰، به تدریج زمینه های خاموشی سمبولیسم یا نمادگرایی در روسیه فراهم آمد و آخرین بازماندگان آن با تلاطمی فرهنگی مواجه شدند. از نظر مطالعه ی نسل ها، شخصیت های مورد بحث در این مقاله، متولدان دهه های ۱۸۵۰ تا ۱۸۸۰ میلادی اند و دوره ی به عرصه آیی موالید دهه ی ۱۸۹۰، عصر ظهور شکل گرایان بوده است.
در این مقاله، مقصود از نشانه شناسی یعنی آنچه بعدها نشانه شناسی خوانده شده است؛ اگرچه در زمان طرح مسأله، نظریه پرداز اندیشه ی خود را بخشی از تأملاتش در حوزه های دیگر مانند فلسفه یا نقد ادبی پنداشته باشد….
ادامه مطلب > > > >