ملاحظاتی بر دو نقدِ فردیدشناسی بیژن عبدالکریمی

 

حجت زمانی

با مروری بر بخش هایی از کتاب “هایدگر در افق تاریخی ما؛ بیژن عبدالکریمی؛ نشر نقد فرهنگ، ۱۳۹۵”

 

… مهمترین نکات مثبتی را که در تفکر فردید می توان به عنوان دستاوردها و میراث ویر تلقی کرد عبارتند از:

الف) تغییر پارادایم تفکر در ایران: گفتمان فردید در اساس خودش، نه تئولوژیک بود و نه سیاسی و ایدئولوژیک و نه حتی اپیستمولوژیک. فردید در یک گفتمان فلسفی (وجودشناختی) می اندیشید و سعی می کرد آموزگار چنین سطحی از تفکر باشد. تفکر وجودشناختی، تفکری است که به دنبال فهم خود از وجود را در مواجهه اش با جهان و فهم خودش از انسان، معرفت، حقیقت، تاریخ، فرهنگ، تمدن، دین، اخلاق، جامعه، سیاست، و دیگر امور روشن سازد….

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *