بررسی و نمادشناسی نقش مار در تمدن های باستانی

سعید باقرپور

مار، این جانور خزنده از ادوار پیش از تاریخ، به طور گسترده ای مورد پرستش بود و یکی از نمادهای دینی با مفاهیم وسیع و متنوع به شمار می رفت. از همان روزگاران نخستین نیز، به پرستش خورشید وابستگی داشت. به نظر می رسید که با پوست اندازی ادواری خود مانند خورشید، تجدید حیات می کند. بنابراین، نماد مرگ و تولد دوباره، محسوب می شود. با این وجود، از آنجایی که مار وابسته به زمین بود، یک خدای زیرزمینی و دشمن خورشید – خدا به شمار می رفت.

در تمدن های پیش از تاریخ، مار ارتباط نزدیکی با باروری داشته است و بسیاری از الهگان با ماری پیچیده به دور بدن یا در دهان آنها نشان داده شده است. تصویر این نماد بر صفحه ها، دروازه ها و ظروف نشان از تقدس مار در دین نیاکان ما دارد. به نظر می رسد در دوران تاریخی مار مفهومی اهریمنی برای ایرانیان یافته است.

ادامه مطلب > > > >