همه چیز از پایان، آغاز می شود
“پایان” اقتباسی در فیلم “اینجا بدون من” اثر بهرام توکلی
محمد هاشمی
به نظر فرانچسکو کاستی می توان فیلم و ادبیات را به عنوان “جایگاه های تولید و ترویج گفتمان در نظر گرفت. با چنین رویکردی تحلیل اقتباس ها باید به چیزی فراتر از مقایسه ی متن پیشین و متن پسین بپردازد. در واقع، تحلیل باید نگاه خود را بر تغییراتی معطوف کند که متن در این روند گذار از سر می گذراند؛ یعنی چارچوبی که هر یک از متن ها در آن جای گرفته اند. در تحلیل اقتباس باید به چیزی عمیق تر از یک تغییر شکل صرف پرداخت: این واقعیت که متن منبع و متن اقتباسی دو جایگاه کاملاً متفاوت را در عرصه ی جهان و تاریخ اشغال می کنند. بنابراین بخش مهمی از تحلیل اقتباس ها باید به گفت و گوی متن با زمینه ی آن اختصاص یابد، زیرا اقتباس در وهله ی نخست پدیده ای مبتنی بر “زمینه سازی مجدد متن” یا به عبارت بهتر، تعریف مجدد موقعیت ارتباطی آن است (ر.ک: استم، رائنگو، ۱۳۹۱: ۱۲۶ و ۱۲۷)
ادامه مطلب > > > >