آیین در نمایشنامه های پسااستعمار
ناصر دشت پیما
آیین یکی از قوی ترین، مناسب ترین و در عین حال مورد سوء تفاهم قرار گرفته ترین نشانه های تفاوت و استحکام فرهنگی در کشورهای پسااستعمار است. در تئاتر پسااستعمار نمایشنامه های آیین مدار از جایگاه ویژه ای برخوردارند. آیین ها نمودی از فرهنگ بومی به شمار رفته و در اعاده ی هویت ملّی نقش اساسی بازی می کنند. آیین ها ایستا نبوده اند و می توانند در شرایط خود را با فرم های جدید منطبق سازند.
آیین اجرای اعمالی مراسم گونه است که آن را سنت یا خواستی مذهبی و روحانی مقرر کرده است. آیین اسلوب رفتاری خاص و قابل مشاهده در تمامی جوامع شناخته شده است. بنابراین آیین راهی برای تعریف یا توصیف انسان هاست….
> > > >