فکر نمی کنم تئاتر دنیا را تغییر دهد. فکر می کنم اطلاعاتی داده و تعالی بخش و پشتیبان فرضیه ها و باورهای – چپ و راست – باشد. در هر کجا و در هر زمانی که زندگی کنیم این پشتیبانی به طور عمده نصیب راست می شود.
(مگی استید، ۱۹۸۴ – صفحه ۶۶)
به این دلیل می توانید بگویید تئاتر سیاسی است که مسئولین امر در آن دخالت می کنند – با صدور مجوز، سانسور و یارانه دادن به تئاترها، نمایشنامه ها و گروهها. و از واکنش شدیدی که بعضی از نمایشنامه ها برمی انگیزند. اشتباه است که بپنداریم فقط پروژه های تئاتری که از سوی دولت و بعضی از منتقدین و یا عده ای از تماشاگران با مخالفت شدیدی روبرو می شوند سیاسی هستند. در حقیقت نمایشنامه هایی سانسور می شوند و یا بحث انگیز هستند، و یا فقط در شرایط خاصی می توان آنها را اجرا کرد که به لحاظ کافی با ایدئولوژی سرسازگاری دارد. هر دو سیاسی هستند: تئاتر معترض در پی متزلزل کردن نظم جاری بوده، در حالیکه تئاتر سازگار گرایش به تأیید آن دارد….
