روشنفکران ایرانی و هویت (۱)

اشاره:
هویت به معنای چیستی و کیستی است. به عبارت دیگر پرسش از چیستی و کیستی فردی و جمعی پرسش از هویت فردی و جمعی است. به راستی افراد و اجتماعات چه گونه خود را می شناسند و به دیگران می شناسانند؟ در این فرایند چه زمینه ها و عواملی مؤثرند؟ آیا تصویری که افراد و اجتماعات از خود و دیگران دارند، با واقعیت های موجود در مورد آنها مطابقت دارد؟ در این رابطه نقش صاحبان اندیشه و خرد چیست؟ آیا آنها در هویت سازی با معرفی افراد و اجتماعات به خود و دیگران نقشی دارند؟ آیا تصویری که آنها از افراد و اجتماعات و ویژگی های هویتی آنان به دست می دهند به پایندگی، رشد و ارتقای اجتماعات انجامیده یا سبب انحطاط و افول آنها شده است؟

در این میان وضعیت هویت ایرانی چه گونه است؟ ایرانیان هویت جمعی خود را چه گونه به تصویر می کشند؟ نقش روشنفکران یا صاحبان اندیشه و خرد ایرانی در ارایه ی این تصویر چه بوده است؟ روشنفکران ایرانی در هویت سازی ملی ایرانیان نقش خادم داشته اند یا خائن؟ وضعیت کنونی روشنفکری و نسبت آن با هویت سازی جمعی چه گونه است؟ اینها همه پرسش هایی هستند که پاسخ به آنها می تواند زوایایی از هویت جمعی ما و چگونگی ساخته شدن آن و نقشی را که روشنفکران در آن داشته اند، روشن سازد. فصلنامه ی مطالعات ملی، به دلیل اهمیت موضوع، چنین مباحثی را در سلسله نشست ها و میزگردهایی مورد بحث و بررسی قرار داده است. موضوع میزگرد “بررسی نقش روشنفکران ایرانی در هویت ملی ایرانیان” است.

در این میزگرد به بخشی از این پرسش ها پاسخ داده شده که مطالب آن را پی می گیریم و بررسی و تجزیه وتحلیل سایر پرسش های مرتبط با این موضوع را به میزگرد دیگری موکول می کنیم.

اعضای شرکت کننده در میزگرد عبارتند از آقایان:

۱- دکتر رامین جهانبگلو؛ دکتری فلسفه، فوق دکتری علوم سیاسی، مدیر گروه اندیشه معاصر در دفتر پژوهش های فرهنگی

۲- دکتر محمد ضیمران؛ دکتری آموزش فلسفه هنر، دانشیار دانشگاه ماساچوست آمریکا

٣- دکتر امیر نیک پی؛ دکتری جامعه شناسی و انسان شناسی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده حقوق، کرسی حقوق بشر – دکتر نوراله قیصری؛ عضو هیأت علمی پژوهشکده ی امام خمینی و انقلاب اسلامی که اجرای میزگرد را نیز به عهده داشته اند.

ادامه مطلب > > > >