به نام خداوند جهان آفرین
سال نو مبارک
امیدوارم سال ۱۴۰۳ سالی باشد که از نادانی به سمت حکمت برویم.
امیدوارم در سال نو مردم نجیب و شریف ایران به خواسته هایشان برسند. به امید فرداهای بهتر برای ایران سربلند.
باید در پایان این سال، گزارشی از چیستی ها ارائه بدهیم که باعث خوشنودی شما فرهیختگان گرامی باشد. از همراهی شما در گروه آموزشی پل سپاسگزارم.
حامد درودیان
مدیر اجرایی
معصومه بوذری
سردبیر
امید و امیدواری
امیدوارم سالی که آغاز شده است سالی نیکو بر روی کره خاکی باشد. البته خام‌اندیش نیستم و نیک می‌دانم که جهان و نظام جهانی به سرعت در حال تحول و دگرگونی است و این تحولات یقینناً با جنگها و نزاعهای بیشماری همراه خواهد بود و ما کاملاً در میانه این جنگها و صف‌آرایی‌ها قرار گرفته‌ایم. اما امیدوارم و این امید به مثابه یک رویکرد اگزیستانسیال در مواجهه با نامرادیها و چالشها و دشواریهایی است که ریشه در “وضع بشری” دارد و مادامیکه انسان بر روی کره خاکی می‌زید گریزی از این نامرادیها و دشواریها نیست و شیوه مواجهه با این مصائب هم “امید” هست. اما تمایزی باید بین “امید” و “امیدواری” قائل شویم؛ امید یک ایده‌آل است ولی امیدواری یک شیوه بودن و شدن در هستی است و صفتی است که “من” باید به آن متصف شوم و هستی را در تمامیتش و دردهایش و رنجهایش و غمهایش و اندوهش در آغوش بگیرم و از درون این همآغوشی جهانی زیباتر بسازم. به عبارت دیگر، من امید دارم ولی امیدوار می‌خواهم زندگی کنم. زیرا در امیدواری خلاقیت هست و تعامل با هستی و دیگران و این خلق و بازآفرینی است که “ما” را به مثابه نوعِ بشر تبدیل به انسانی می‌کند که امکان اُنس و اُلفت برایش یک شیوه زیستن در جهان است. امیدوارم که سال نو امکان نو شدن در تمامی ساحات زیست فردی و جمعی ما را مهیا کند و بتوانیم ایدهآل‌های خود را تا حد ممکن تحقق بخشیم. سرآخر از عزیزان موسسه پل هم به خاطر تمامی مساعیشان تشکر دارم و برایشان آرزوی بهروزی و کامرانی دارم.
سیدجواد میری
مدیر بخش علوم اجتماعی
