نمادپردازی درخت زندگی در متون اسلامی با رویکرد بینامتنی
الهام روحانی اصفهانی
چکیده:
در این مقاله به مقوله درخت زندگی در متون اسلامی با توجه به رویکرد بینامتنی ژرار ژنت پرداخته میشود. در این پژوهش برآنیم به بررسی و طبقهبندی ارتباطات، صفتهای مشابه و کارکردهای درخت زندگی در منابع اسطورهای کهن و متون اسلامی بپردازیم. همچنین برقراری ارتباط از این ویژگیهای مشابه با آثار هنری ایران با رویکرد بینانشانهای از اهداف دیگر این پژوهش است.
در این راستا، با توجه به دیدگاه ژیلبر دوران از کهن الگو، نماد و اسطوره سعی میشود کهنالگوی درخت را در فرهنگ جهانی معرفی کنیم. شناسایی این کهنالگو از طریق نمادها و روایتهای نمادین(اسطوره) امکانپذیر است. کهن الگوی درخت در پیوند با فرهنگهای مختلف از جمله اسلام، نمادپردازیهای گوناگونی مییابد که به صورت روایتهای نمادین در متون اسلامی قابل شناساییاند. این نمادهای روایتدار در متون اسلامی با منابع اسطورهای کهن در فرهنگهای دیگر نیز مشابهاند. هدف ما کشف این شباهتها برای رسیدن به بازسازی شکل این کهنالگو در جهان است. لذا سعی میشود به این سوالات پاسخ دهیم که روایتهای نمادین درخت زندگی در منابع کهن چیست؟ آیا روایتهای نمادین کهن درخت زندگی در فرهنگهای گوناگون با روایتهای نمادین آن در منابع اسلامی قابل انطباق است؟ نمادپردازیهای متون نوشتاری با رویکرد بینانشانهای در آثار هنری ایران چگونه قابل شناسایی است؟
این پژوهش میکوشد، نشان دهد دادههای بدست آمده از مسائل یاد شده در روایتهای نمادین مربوط به درخت زندگی در منابع اسلامی و منابع اسطورهای فرهنگهای کهن شباهت بنیادینی دارند که با درک مفهوم کهن الگو قابل فهم است. کاربرد رویکرد و روش بینامتنی ژرار ژنت و ژیلبر دوران در تبیین و توضیح مفهوم کهنالگوی درخت در چنین گسترهایی جمعبندی و تفسیر نمادپردازیهای کلامی و تصویری را ممکن میسازد.
منبع: انسان شناسی و فرهنگ (http://anthropologyandculture.com/fa/easyblog/3922) > > > >