تئاتر متعهد، تئاتر متفنن
سیری در زندگی و آثار اوژن یونسکو
همایون علی آبادی
تئاتر پوچی عبارت است از یک واقعیت روانشناختی که به وسیله ی تصاویر، نشان داده می شود و آن تصاویر عبارتست از حالات، فکر، وحشت، و آمال و کابوس ها و چیزهایی که با شخصیت مؤلف نمایشنامه اختلاف دارند. و هیجان دراماتیکی که از این نوع تئاتر در تماشاگر بوجود می آید؛ به کلی با هیجان ناشی از کاراکترهای معلوم و مشخص که در یک نمایشنامه مدون و منظم وجود دارد فرق فارق و فاحشی دارد.
به طور کلی در نمایشنامه های منظم، انگیزه و مایه ی نمایش و آنتریک های آن و راه حل نهایی، به گونه ای دنیا را متجلی می سازد که می توان استنتاج ها و برآیندهای مؤثر و استنباط های جالبی را حاصل نمود؛ زیرا علت و سبب نمایش، برپایه ی واقعیت هایی گذاشته شده که می توان دریافت، فرایافت زندگی انسان و روش و منش و مشی ای را که در پیش می گیرد، چگونه است.
این روش حتی در مورد نماینشامه های جمع و جوری که به اصطلاح نمایشنامه های مجلسی خوانده می شوند و در سالنی کوچک برصحنه می آیند، صدق می کند و حتی در آن نمایش ها، به مناسبت اینکه هدف زندگی اکنونی و دنیوی محدودتر و بسته تر است، تماشاگر زودتر نتیجه می گیرد و هنوز پرده ی اول نمایش خاتمه نیافته، می فهمد که هرپسری که در نمایشنامه حضور دارد، آرزویی جز این ندارد که به دختر مطلوب خود برسد.
در تئاتر پوچی، نمایشنامه با یک ایده و آرمان بخصوص شروع نمی شود؛ بلکه با تصاویر شاعرانه آغاز می گردد….
ادامه مطلب > > > >