بخشی از کتاب «سیر نقد تئاتر در ایران» نوشته ی همایون علی آبادی

دنیا خانه ی من است

سیری در زندگی و آثار ادوارد فرانکلین آلبی، درام نویس معاصر آمریکایی

 

بی گمان و به رغم نظر مارتین اسلین، ادوار آلبی (۱۹۲۸) یک پوچ نویس یا پوچ انگار و نیست گرا نیست. اسلین، آلبی را علمدار و سلسل جنبان نهضت اروپایی پوچ گرایی در آمریکا معرفی کرده است. امّا واقعیت این است که آلبی یکی از آمریکایی ترین درام نویسان معاصر ایالات متحده است و طبعاً در نظام و ساختار فریفتار جامعه ی آمریکایی، پوچی به مفهوم و صبغه ی اروپاییش، هرگز اثری از خود برجای ننهاده است.

آلبی همچون تنسی ویلیامز، یوجین اونیل، آرتور میلر و لیلیان هلمن از یک سنت ارزش گذارانه، ممتاز و فاخر آمریکایی پیروی می کند: افشاگری، روشنگری، و در یک کلام: «محاکمه ی نظام ضد ارزشی جامعه ی ستمبر و زنجیر و دربند کشیده ی آمریکا».

به قول باوارات، ملت آمریکا هماره تحت سیطره و سلطه ی ظلمه ی بیداد، یعنی دولت ایالات متحده، یا به قول ولادیمیر پوزنر ایالات نامتحد بوده است. همواره این آمریکای دیگر بوده است که درام نویسان مترقی، تجدد طلب، آرمانخواه و انسان دوستی چون میلر، اونیل، ویلیامز و آلبی را به مقاومت و ایستادگی در برابر هجمه ی بی امان دولت جائر آمریکا قرار داده است….

 

ادامه مطلب

  > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *