انقلاب یا اصلاح
در گفتگو با بابک احمدی
کارگزاران. ش ۴۷۵، ۲/۲/۸۷
چکیده:
در علوم انسانی، ما با انسان سر و کار داریم. انسان ها گاهی اوقات کارهایی می کنند که به هیچ عنوان قابل پیش بینی نیست. باید انسان ها را موجودات عجیبی بدانیم آنها استوار به سنت هستند و از سویی دیگر تابع پارادایم های دانایی دوران فعالیت می کنند و تعلق آنها به صورت بندی دانایی دوران کار را سخت می کند. باید گفت نگاه آرمان گرایانه همیشه خطرناک بوده است و خواهد بود. به قول کارل پوپر که طعنه ای به اتوپیاگرایان دارد، هر موقع خواسته شد در زمین بهشت ساخته شود جهنمی بیش ساخته نشد و نقض نگاه نگاتیو در این است که متوجه همه جوانب نیست.
احمدی در آغاز بحث خود با تأکید بر اینکه “اندیشه انتقادی” بحثی کلان تر و جامع تر از “نظریه انتقادی” است، تفاوت ساخت علوم طبیعی و انسانی را مدخل ورود سخنان خویش قرار داد و گفت: “در علوم طبیعی ما با آزمایش سر و کار داریم، نتایج آزمایش ها را قیاس می کنیم و به کمک آن یک سری حدس ها و پیش گویی هایی را در مورد پیشرفت علم مطرح می کنیم که تا آن زمان که کسی آن را رد نکرده، معتبر است و یک چارچوب مفهومی است در علوم طبیعی آنچه جلوی ماست حیات ندارد و اگر حیات دارد، آگاهی ندارد….
منبع:
> > > >