طرحی فلسفی به سوی صلح ابدی
ایمانوئل کانت
ترجمه: باقر پرهام
فرقی نمی کند که این کتیبه ی هجوآمیز را یک دکان-دار هلندی از سردر مغازه اش که طرحی از قبرستان دارد آویزان کرده باشد و برای همه ی انسانها، مخصوصاً برای سران دولت ها باشد که اشتهای سیری ناپذیری برای جنگ دارند، یا احتمالاً فقط برای فیلسوفانی که چنین رویای خوشی را در خواب می بینند؛ به هر صورت، این موضوعی نیست که ما درباره ی آن تصمیم بگیریم. با این همه نویسنده ی این جستار باید شرطی قائل شود: سیاستمدار عمل گرا مایل است به نظریه سیاسی از بالا و با خودبینی بسیار بنگرد چون او را فرد تحصیل کرده ای تلقی می کند که فکرت های توخالی اش خطری برای ملت ندارد، چرا که ملت می بایست بر اساس اصول [برگرفته از] تجربه عمل کند؛ در نتیجه، نظریه پرداز مجاز است هر تیری که در ترکش دارد رها کند بدون آنکه سیاستمدار جهان بین کمترین اعتنایی به وی نشان دهد. حال اگر سیاستمدار عملی با خود در تناقض نباشد، شرطی که من قرار می دهم این است که، سیاستمدار عملگرا در صورت اختلاف با یک نظریه پرداز نباید ادعا کند که در دیگاه های سیاسی آشکارا بیان شده و بدون انگیزه ی پنهانی وی، خطری برای ملت نهفته است با قید این شرط فرخنده نویسنده ی این جستار می خواهد مطمئن شود که شخص او به بهترین وجه ممکن از هرگونه تعبیر و تفسیر بدخواهانه [از نوشته اش] در امان است.
> > > >