فاعل فردی و جمعی در “پشت هیچستان” سپهری

حمیدرضا شعیری

“پشت هیچستان” سپهری ماجرای هجرت نگاه شاعری است که “پشت به هیچستان” دارد. همین پرتاب نگاه به دوردستها است که از شاعر، فاعلی فردی، ممتاز و برتر می سازد.

از ویژگی های این فاعل فردی، پس از دستیابی به این مکان ارزشی، این است که دیگران – یعنی فاعل جمعیِ مانده در هیچستان – را به تجربه ارزشمند “گذر به پشت هیچستان” فرا بخواند؛ هر چند که ممکن است این فراخوانی به از هم پاشیدگی “پشت هیچستان” و سقوط مجدد شاعر به “هیچستان” بیانجامد. پس ماجرای “پشت هیچستان” ماجرای یک بار “من” شدن و دوباره “ما” شدن است.

ادامه مطلب

> > > >