نان و آزادی

آلبر کامو

اگر همه خشونتها و تعدی های گوناگونی را که در برابر چشم ما وجود دارد جمع کنیم، به دورانی می رسیم که در اروپای زندانساز و زندانبان، جز خود محافظان زندانها هیچ کس در آزادی به سر نمی برد. آن گاه همین زندانبانها نیز همدیگر را زندانی می کنند، و هنگامی که از این گروه جز یک نفر باقی نماند، او را رئیس کل زندانبانها می نامند. این همان جامعه کاملی است که در آن مسئله برخوردها و تقابلها و نیز مسئله حکومت در قرن بیستم، به طور نهایی و قطعی حل شده است.
بی گمان، این نکته پیشگویی صرف است، و هرچند که در تمام جهان حکومتها و پلیسها با «حسن نیت» فراوان می کوشند تا به این نتیجه درخشان برسند، ولی هنوز ما به این مرحله نرسیده ایم. در اروپای غربی، آزادی بطور رسمی، مورد نظر است.

ادامه مطلب > > > >