جستجویی در نخستین گام فلسفه ی زبان: فرگه به مثابه ی یک معناشناس
محمد امین شاکری
گوتلوب فرگه یکی از پایه گذاران مطالعات زبانی و بنیان گذار نحله ی فلسفه ی زبان محسوب می شود. او کار خود را با کندوکاو در ریاضیات و منطق، به منظور تأسیس یک زبان ایده آل برای منطق و علم، آغاز کرد. فرگه در ادامه، با بررسی زبان طبیعی، نظریه ی معنایی مبدعانه ای را بنا نهاد که تأثیرات مهمی بر نظریات پس از خود گذاشت. او با معرفی مفهوم جدید “معنی” و به کار بستن آن در نظریه ی خود، هستی شناسی و معرفت شناسی زبانی تازه ای ایجاد نمود. بررسی آرای فرگه و ارائه ی تبیینی گشوده از نظریه ی معنایی او، می تواند بستری را برای بازنگری به آن و مراوده با نحله هایی جز فلسفه ی زبان، از جمله زبان شناسی نوین، مهیا سازد. در این مقاله، پس از روشن ساختن جغرافیا و زمینه ی بحث، و سپس با بررسی الزامات برپایی یک نظریه ی معنایی نزد فرگه، به تبیین این مقاله، پس از روشن ساختن جغرافیا و زمینه ی بحث، و سپس با بررسی الزامات برپایی یک نظریه ی معنایی نزد فرگه، به تبیین این نظریه پرداخته شده است. تلاش بر این بوده است تا روایتی کوتاه، شفاف و دقیق از نظریه ی معنایی فرگه، به طوری که در توافق با اکثر خوانش ها باشد، به دست داد شود. همچنین با اشاره به یکی از نتایج متعاقب و مهم معناشناسی فرگه، و نیز با مقایسه ی مختصر دیدگاه زبانی او با نظریات چامسکی، سعی شده است تا گوشه ای از امکانات پژوهشی زبان شناختی برآمده از آرای وی، نشان داده شود.
ادامه مطلب > > > >