جلوه های صلح و بشردوستی در اشعار مولانا، حافظ و سعدی

فرانک سلیمانی

استفاده از ظرفیت های فکری و فرهنگی کشور می تواند کمک مؤثری در بهبود فعالیت های انسان دوستانه، جمعیت هلال احمر باشد؛ لذا هدف از این مطالعه؛ بررسی نگاه مولانا، سعدی و حافظ به دلایل مختلف از جمله نگاه بشری و درک و جهان بینی گسترده ی فراتر از نژاد، ملیت، مذهب و توجه خاصی به مقوله صلح و آشتی در اشعارشان می باشد.

توجه مولانا به مقوله صلح را که عمدتاً به وسعت اندیشه و سلوک عرفانی او برمی گردد و عوامل توجه سعدی به مقوله ی صلح را که ریشه های اجتماعی اثر که در قالب رند تبلور یافته، به شیوه ای بدیع و نو آورده است.

هر سه شاعر – مولانا، سعدی و حافظ – اندیشه ای بشری و جهانی، و به دور از تعصب و قشری نگری دارند و توصیه به صفات نیکی چون مدارا، بخشش، گذشت، احسان، بلندنظری، آزاد اندیشی، عیب پوشی، تساهل و تسامح که زمینه ساز برقراری صلح و آشتی است، در آثار هر سه شاعر جایگاهی خاص دارد.

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *