مسألۀ “منِ آغازین” نزد ادموند هوسرل

پرسش از “نزدیکی” بدیهی خود

شیگرو تاگوشی

امیر حسین رسول زاده

هنگامی که تحول پدیده شناسی هوسرل را گام به گام تا پایان دنبال می کنیم در مرحله نهایی به مفهوم من آغازین می رسیم. در رابطه با این مفهوم می توان پرسش های متعددی را مطرح نمود برای مثال: آیا این مفهوم زاییده ی نوعی جهش فکری است که از تحلیل های تجربی انضمامی هوسرل فراتر می رود؟ آیا من آغازین واقعا به نگاه پدیده شناختی درمی آید؟ آیا می توان گفت که این مفهوم صرفاً یک ایده است که با پدیده شناسی بیگانه است و از بیرون به آن وارد می گردد.

پاسخ این کتاب به چنین پرسش هایی، منفی است؛ زیرا نشان می دهد که من آغازین، پدیده ای است که به گونه ای بسیار دشوار می تواند به شهود درآِید حتی آن هنگام که می تواند جنبه های پنهانش آزاد و رها شود. آزادی و رهایی من آغازین با دشواری هایی همراه است؛ زیرا رویکردهای سنتی ای که ما در زندگی روزمره و حتی در حوزه علمی با آنها سروکار داریم به عنوان امور بدیهی ای تلقی می گردند که مورد تأمل قرار نگرفته اند….

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *