مضمون سازی و تصویرآفرینی با اَعلام
جغرافیایی در شعر هوشنگ ابتهاج (سایه)
موسی پرنیان، سهیل فتاحی
شاعران همواره به شیوه های گوناگون در شعر خود
دست به خلق تصاویر زیبای شعری زدهاند یا اینکه با
روشهای مختلف مضمونهای گوناگون آفریدها ند. یکی
از روشهای خلق تصاویر شعری و مضمونسازی، بهره-
گیری از اَعلام جغرافیایی است. هوشنگ ابتهاج (سایه)
یکی از شاعرانی است که در غزلیات خود از این شیوه ها
بهره برده است. در این مقاله تلاش شده است که با ارائۀ
تعریفی مشخص از مضمون و تصویر، اَعلام جغرافیایی
موجود در شعر سایه معرفی و بسامد هر کدام از این
اَعلام ارائه گردد. این پژوهش به صورت تحلیلی –
توصیفی و با ارائۀ جدول و آمار انجام گرفته است و نتایج
حاصل بدین شرح است که سایه در غزلیات خود از
مجموع ابیات که ۱۰۸۳ بیت می باشد، ۹۱ مرتبه مضمون-
سازی کرده است که شامل ۷۹ مورد علَم عام و ۱۲ مورد
علَم خاص است. در ساخت تصاویر شعری با اَعلام
جغرافیایی نیز سایه ۱۳۷ مرتبه تصویرسازی کرده است و
در آن از همۀ شگردهای بیانی بهره برده است که تشبیه و
استعاره بیش از همه کاربرد داشته اند. سایه در شعر خود
بیشتر از اَعلامی بهره گرفته است که در زادگاه و محیط
زندگی وی بیشتر یافت می شوند.
ادامه مطلب > > > >