توهم ابزورد نویسی در ایران دیالوگ‌ها در آثار فرسی نه یاوه‌سرایی هستند، نه استواری آثار کلاسیک را دارند. در برخی از کارهای فرسی دیالوگ‌ها به سمت بی‌ربط گویی می‌روند. اما در سطحی دیگر، فرسی به دیالوگ‌هایش رنگ و جلای روشنفکرانه می‌دهد. مهسا دهقانی‌پور معنای کلمه ابزورد(۱) خارج بودن از هماهنگی است. در کتاب لغت آن […]

در غیبت «نقد» پشت در ِ مدرنیته   ندا عابد – هوشنگ اعلم   گفتگو با دکتر ناصرفکوهی – مجله آزما   ظاهراً غیبت نقد در عرصه هنر و ادبیات به امری بدیهی تبدیل شده و انگار نیازی به وجود آن احساس نمی‌شود چرا؟ فکر نمی‌کنم بتوانیم بگوییم ما با «غیبت نقد» به معنی مطلق  […]

  تاریخ نظریه های نهادی هنر   جورج دیکی ابوالفضل مسلمی من در واکنش به انتقادهای گوناگون، طی سالهای اخیر چهار کار انجام دادم تا تعریف نهادی از “هنر” را تدوین کنم. منظور من از تبیین نهادی، این ایده است که آثار هنری به خاطر موقعیتی که آنها را در درون یک زمینه ی نهادی […]

انسان شناسی تئاتر   یوجینیو باربا ترجمه: مجید اخگر این مقاله ترجمه ی فصلی از کتاب فرهنگ انسان شناسی تئاتر است. در ابتدای این فصل، باربا انسان شناسی تئاتر را تعریف می کند: مطالعه ی رفتارهای اجتماعی –فرهنگی و نیز فیزیولوژیک انسان در موقعیتی اجرایی. به نظر او، اجراکنندگان سنتها و فرهنگهای مختلف از اصولی […]

تئاتر و سیاست   نویسنده: آلن سینفیلد مترجم: ناصر دشت پیما فکر نمی کنم تئاتر دنیا را تغییر دهد. فکر می کنم اطلاعاتی داده و تعالی بخش و پشتیبان فرضیه ها و باورهای – چپ و راست – باشد. در هر کجا و در هر زمانی که زندگی کنیم این پشتیبانی به طور عمده نصیب […]

تئاتر در جامعه، جامعه در تئاتر   نوشته: ژان دووینیو ترجمه: جلال ستاری چراغ های صحنه روشن می شود، بازیگران می آیند: نمایش آغاز می شود. این آفرینش چند جانبه، مولود اراده ی یک درام نویس و سبک و اسلوب یک کارگردان و بازی هنرپیشگان و مشارکت تماشاگران است. امّا پیش از هر چیز، آیین […]

تئاتر و وجود هانی گوییه ترجمه: مازیار مهیمنی این پرسشی است فلسفی، اگر فلسفه را تأملی بدانیم در باب نخستین اصول چیزها و ماهیت شان … سطور بالا آغاز کننده ی پیشگفتاری هستند که حکم درآمد کتاب حاضر و کتاب پیشین ما را دارد. وجود متأخر است بر ماهیت. اینجا نیز همان پژوهش پیشین را […]

پرفرمنس آرت، واژه ای خاص از هنر   نازنین زند در این مقاله سعی بر آن شده که به مهمترین جنبش پست مدرنیسم، “پرفرمنس آرت” بپردازیم که وجه مشخصه ی آن ساختارشکنی در وجود نمایش های سنتی است. ساختارشکنی جنبشی در نقد و فلسفه است که با نوشته های “ژاک دریدا”، فیلسوف و نظریه پرداز […]