عدالت در تراژدی آنتیگونه و اخلاق نیکوماخوس ارسطو قاسم زارع مؤیدی اگر یکی از وجوه اندیشه‌ی سیاسی را تأمل در «امور غایی» بینگاریم، یکی از بااهمیت‌ترین امور غایی «عدالت» است که همواره به‌عنوان یک «هنجار» در اندیشه‌ی اندیشمندان مختلف حضور داشته است؛ ازاین‌رو، تعجب‌آور نیست که بنیادی‌ترین پرسش اندیشه‌ی کلاسیک یونان، پرسش از عدالت و […]
”آنتیگون“ و دریازنان (دزدان دریائی) اولین پییه برگردان منوچهر مرزبانیان سر و کله گردن‌کشان و نافرمانان از نو پیدا می شود. در سینما، در انتشارات … و در میدان عمل. اینها بر واقعیتی پذیرفته همگان می تازند تا یا پرده از دروغ نهفته در آن بردارند و یا لحظه مسرت بخشی را فراهم آورند. اما […]
آنتیگون، تراژدی و کاتارسیس رقیه کبیری تراژدی بخشی از زندگی انسان است. اما تراژدی کلاسیک که قرن‌هاست روی صحنه‌های تئاتر به نمایش در‌می‌آید، بخشی از کنش طبقه‌ی اشراف و طبقه‌ی حاکم است و انسان عادی با روزمرگی‌هایش در آن جایی ندارد. آنتیگونی که سوفوکلس ۴۰۰ سال قبل از میلاد، همزمان با اوج […]
بازتاب اندیشه هگل در تراژدی آنتیگونه سوفوکل فاطمه بنویدی فرزان سجودی هگل در پدیدارشناسی روح و در فلسفه ی هنرهای زیبا خود، به مسأله تراژدی و چگونگی شکل گیری آن می پردازد. اکثر پژوهندگان غربی مدعی هستند که از زمان ارسطو تاکنون هیچ یک از اندیشمندان اروپایی نتوانسته اند تراژدی و کمدی را آنطور […]
آنتیگون سوفوکلس و دموکراسی آتنی مصطفی یونسی شروین مقیمی زنجانی موضوع این مقاله یافتن نسبت دلالت های سیاسی تراژدی آنتیگونه با دموکراسی آتنی است. رهیافتی که در رسیدن به این مقصود مورد نظر است، رهیافت ساختاری است. یکی از مؤلفه های اصلی در رهیافت ساختاپری، کشف تقابل های دوتایی در درون اثر […]
اشاره ای به تعادل آنتیگونه و انقلاب فرانسه از نظر هگل معصومه بوذری «از نظر هگل روح هر ملت از تاریخ و دین و اندازه ی آزادی سیاسی اش چه از لحاظ تأثیر چه از لحاظ کیفت، جدایی ناپذیر نیست. بلکه اینها سخت به هم پیوسته است. هگل به ضرورت تاریخ تکیه می […]