تحلیل نشانه شناختی شیوه های رمز گذاری در آثار «رنه مگریت»
صدرالدین طاهری
در حوزه ارتباطات فرهنگی و اجتماعی، رمزگذاری و رمزگشایی از کلیدی ترین فرایندها به شمار می آیند. این مقاله تلاش دارد دسته بندی چهاربخشی رمزگان های پیشنهاد شده از سوی آرتور آسا برگر برای ارتباطات بصری را با شرح چند مثال بررسی نماید و سپس با رویکردی نشانه شناختی به تحلیل جایگاه این شیوه های رمزگذاری در آثار نقاشی رنه ماگریت هنرمند
برجسته جنبش فراواقع گرایی بپردازد. این پژوهش یک موردکاوی نشانه شناختی با رویکرد تحلیلی تفسیری و با هدف توسعه ای است که داده های کیفی آن به شیوه اسنادی دادهاندوزی شده اند. برگر چهار شیوه رمزگذاری در انتقال مفاهیم را بر می شمرد که آنها را رمزگان های تداعی گر، قیاسی، جایگزین و فشرده می نامد. از میان کارهای پرشمار مگریت چهار نقاشی برگزیده و تفسیر شدند. در مدل سرخ (۱۹۳۵ م.) بهره از رمزگان تداعی گر، در آینه دروغین (۱۹۲۹ م.) استفاده از رمزگان قیاسی، در پسر انسان (۱۹۶۴م.) نقش رمزگان جایگزین و در آشکارسازی حضور (۱۹۳۶ م.) کارکرد رمزگان فشرده کشف و تحلیل گردید.
> > > >