دکتر جعفر نکونام
زبان قرآن گفتاری است؛ به این معنا که پاره ای از قراین فهم آیات که از آن به قراین حال و مقام تعبیر می شود، در متن قرآن نیامده است؛ لذا غفلت از آن، فهم کامل و صحیح آیات را دشوار می سازد. شواهدی که این نظر را تأیید می کند عبارتند از: امّی بودن پیامبر اسلام (ص) و قوم او، از پیش نوشته نبودن متن قرآن، وجود جلوه های گفتاری در رسم الخط قرآن، تنوع مضامین و تعابیر سوره ها، بهره گیری قرآن از مفاهیم مأنوس مخاطبان و شورانگیز بودن آیات قرآن. این مطالب در مقاله ی حاضر به تفصیل آمده است.
ادامه مطلب > > > >