فلسفه فیلم
نوشته: توماس وارتنبرگ
ترجمه: مهرداد پورعلم
امروز فلسفه فیلم، زیرشاخه ثابت فلسفه هنر معاصر است. اگرچه فیلسوفان از نخستین پژوهشگرانی بودند که مطالعه درباره این فرم هنری نو را در دهه های آغازین سده بیستم گسترش دادند، درخت فلسفه فیلم تا نوزایی آن در دهه ۸۰ میلادی، چندان نبالید. دلیل های بسیار برای رشد اخیر این حوزه هست ولی همین گفته در اینجا بس که دگرگونی ها در فلسفه دانشگاهی و نقش فرهنگی فیلم ها در کل، فیلسوفان را واداشت تا فیلم را به سان یک فرم هنری هم ارز فرم های هنری سنتی تر چون تئاتر و رقص و نقاشی به شمار آوردند. جای گرفتن فلسفه فیلم به عنوان حوزه ای مهم در پژوهش زیبایی شناسی از پیامدهای موج بزرگ علاقه به فیلم به سان موضوعی برای دراندیشیدن فلسفی است.
مدخل «فلسفه فیلم» [دانشنامه فلسفه استنفرد] پیرامون شماری از مقوله های اساسی فلسفه فیلم شکل گرفته است. این نوشته ها با تصویر کردن دامنه دل مشغولی های مورد توجه درون فلسفه فیلم به جست وجوی جنبه متفاوت فیلم به سان یک رسانه هنری می پردازد.
ادامه مطلب
> > > >