فیلم تاریخی به مثابه ی تاریخ واقعی

رابرت آ. رُزنستون[۲]

ترجمه: صادق علاماتی

فیلم تاریخی به مثابه ی تاریخ واقعی[۱]

بیایید با واقعیت ها روبرو شویم و آن را بپذیریم: فیلم های تاریخی، [اکثر] مورخان حرفه ای را آشفته و به زحمت می اندازد.چرا؟ همه ما پاسخ های واضح را می دانیم.بدان جهت، مورخان خواهند گفت، فیلم ها نادرست هستند. آنها گذشته را تحریف می کنند. افراد مهم، وقایع، و نهضت ها را، با داستان پردازی[۳]،پیش پا افتاده سازی[۴]، و خیال پردازی[۵] پیش می برند. تاریخ را جعل می کنند.

همان طور که مضمون ضمنی[۶] این پاسخ های آشکار، پاسخ های ناگفته ای است، که می توان قدری متفاوت شنید: فیلم از کنترل مورخان خارج است.فیلم نشان می دهد که تحصیل کردگان[۷] مالک گذشته نیستند.فیلم یک دنیای تاریخی را خلق می کند که سخن مکتوب، حداقل عام پسند، نمی تواند با آن رقابت کند. فیلم نماد سرآسیمگی از دنیای پسا تحصیل کردگانی[۸] است که به طور فزاینده ای ( بنوعی که در آن مردم می توانند بخوانند، اما نخواهند خواند).

بگذارید یک پرسش نا مودبانه ای را اضافه کنم: چه تعداد از مورخان حرفه ای، وقتی صحبت از حوزه های خارج از حوزه ی تخصصی آنها می شود، درباره گذشته از فیلم آگاهی لازم را کسب می کنند ؟ به عنوان مثال، چند آمریکایی، گاندی- رهبر بزرگ هند- را عمدتاً می شناسند؟ یا چند اروپایی فیلم افتخار[۹] [۱۹۸۹] را در جنگ داخلی آمریکا، یا فیلم بر باد رفته[۱۰] [۱۹۳۸] ؟ یا چه تعداد از آسیایی ها فیلم بازگشت مارتین گوئر[۱۱][۱۹۸۲] پیشا مدرن فرانسه را می شناسند؟

حرف من آن است که: این فیلم تاریخی سالهاست که تأثیر خود را بر ما گذاشته است (و منظور من از “ما” جدی ترین مورخان حرفه ای است)، و زمان آن است که ما آن را جدی بگیریم. منظور من از این امر، این است که ما باید فیلم را در شرایط خودش ببینیم، به طریقی که راه کند و کاو در معنای گذشته برای امروزه ما باشد. حداقل این رویکردی است که باید در مابقی این مقاله حاکم باشد.

ادامه مطلب

_________________

[1] – The Historical Film as Real History

[2] – ROBERT  A. ROSENSTONE

[3] – fictionalize

[4] – trivialize

[5] – romanticize

[6] – subtext

[7] – academics

[8] – postliterate

[9] – Glory

[10] – Gone with the Wind

[11] – The Return of Martin Guerre