نلسون گودمن: مسئلۀ وجودشناسانۀ ارزش هنر
علی اکبر احمدی افرمجانی
احمد رحمانیان
این مقاله به بررسی مسئلۀ وجودشناسانۀ ارزش هنر در فلسفۀ نلسون گودمن می پردازد، به عبارت دیگر، این مسئله که “طبق نظریۀ شناخت گرایی گودمن، روابط میان ویژگی (های) ارزشمند یک اثر هنری با خود آن اثر از چه نوع است؛ در وهلۀ اول، از طریق بررسی انواع روابط میان ویژگی های ارزشمند اشیاء با خود آن ها، انواع روابط میان ویژگی های ارزشمند آثار هنری با خود آثار، و موضع گودمن دربارۀ مسئلۀ دستوری ارزش هنر، مقدمات حل مسئلۀ فوق را فراهم می کند. و در وهلۀ بعد، معلوم می سازد که گرچه گودمن در مسئلۀ دستوری ارزش هنر یک شناخت گرا شمرده می شود، و موضع شناخت گرایی در مسئله ی وجودشناسانۀ یک موضع ضد ذات گرایانه است، اما چنین نیست که ضد ذات گرایی او دقیقا واجد همان مؤلفه هایی باشد که شناخت گرایی بدانها قائل است. گودمن، در این بارو که ارزش شناختی اسناد شده به هنر، متکثر است و خاص هنر نیست، با شناخت گرایی هم قول است. اما در این که این ارزش میان همه ی آثار هنری مشترک است و رابطۀ میان آن با خو آثار از نوع درونی است با شناخت گرایی اختلاف دارد. با این حال، این اختلاف که گودمن را به موضع ذات گرایی نزدیک می کند سبب عدول وی از موضع ضدذات گرایی نمی شود؛ زیرا هرچند به اشتراک ارزش شناختی در میان همۀ آثار هنر قائل اس اما این ارزش مشترک را خاص هنر نمی داند.