نظریه گفتمان لاکلا و موفه
ابزاری کارآمد در فهم و تبیین پدیده های سیاسی

محمد سالار کسرایی 
علی پوزش شیرازی

در میان همه نظریه پردازان گفتمان، نظریۀ لاکلا و موفه جایگاهی خاص دارد؛ از آن که این دو اندیشمند بهتر از دیگران توانسته اند نظر به ای را که ریشه در زبان شناسی دارد به عرصه فرهنگی، اجتماعی و سیاست بکشانند. آنها با ارائه صورت بندی نظام مند از نظریه گفتمان به وسیله ایجاد زنجیره به هم پیوسته از مفاهیم جدید، ابزاری کارآمد برای شناخت و تبیین پدیده های سیاسی به دست داده اند. در عین حال گستردگی مؤلفه ها و تکثر مفاهیم در نظریۀ لاکلا و موفه موجب شده است بیشتر مطالب موجود در تبیین این نظریه، به نوعی در دام پراکندگی و عدم انسجام گرفتار آید. از این رو پژوهش حاضر، می کوشد با ارائه دسته بندی منسجم و منظم از مؤلفه های نظریه گفتمان این دو اندیشمند به وسیله برجسته سازی مفاهیم اصلی و قرار دادن سایر مفاهیم و مؤلفه ها ذیل آنها و نیز ارائه مدل، فهم و چگونگی به کارگیری این نظریه را در موضوعات گوناگون سیاسی – اجتماعی در قامت یک چارچوب نظری علمی تسهیل نماید.

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *