دکتر حاتم قادری
دکتر مصطفی یونسی
عبدالرسول حسنی فر
افلاطون در “جمهور” بر اساس مبانی معرفتی و هستی شناسانه به صورت بندی آرمان شهری پرداخته که می توان آن را از نخستین صورت های اندیشه جامع و منسجم در مورد سیاست دانست. این آرمان شهر از دیرباز مورد تفسیر و برداشت های مختلفی قرار گرفته است.
نوشتار حاضر در صدد است با خوانش آرمان شهر جمهور در بستر سیاسی – اجتماعی یونان کلاسیک از یک سو و مبانی فکری و فلسفی آن از سوی دیگر، وجه تمایز مقوله آرمان شهر در تفکر افلاطون را از دیگر صورت های آرمان اندیشی مورد بررسی قرار دهد.
در پرتو این خوانش به نظر می رسد ویژگی پولیس محوری یونان باستان و مبانی فلسفی چون ایده ها و نسبت آنها با واقعیت، ایده خیر و … موجب شده مقوله آرمان شهری در منظر افلاطون از هر نوع ایدئالیسم ذهنی، آرمان گرایی ناکجاآبادی و هزاره باوری متمایز شده و در عین ایده آل، واقعی باشد.
> > > >