فردگرایی و کل گرایی در فلسفه علوم اجتماعی
میثم بادامچی
نزاع فردگرایی و کل گرایی یکی از مباحث محوری فلسفه علوم اجتماعی است.
در این مقاله مسائل جاری مطرح میان روشنفکران ایرانی مورد بررسی قرار می گیرد و پس از تعریف فردگرایی و کل گرایی و ذکر اهمیت بحث، سه نوع برهان هستی شناختی، معرفت شناختی، و معنایی در دفاع از فردگرایی تشریح می گردد. در ذیل برهان زبانی، اشاره ای مجمل به نحوه استفاده کل گرایانه یا فردگرایانه واژه ها در ادبیات کلاسیک ایران شده است.
فردگرایی امروزه به شکل خام قرن نوزدهمی آن در میان فیلسوفان و عالمان وجود ندارد؛ از این رو در قسمت بعدی به تبصره ها یا اصلاحات به ترتیب تحت عنوان ۱- رتبه بندی سطوح تبیین، ۲- مسأله افراد بی نام ۳- مسأله خواص نوظهور ۴- موارد استثنا ذکر شده اند.
در انتها مقاله را با اشاره ای به قاعده ابتناء به عنوان راه حلی احتمالی برای نزاع میان فردگرایان و کل گرایان بر سر روش به پایان برده ایم. در جای جای این مقاله به نظریات جان واتکینز، یکی از معروف ترین فیلسوفان مدافع فردگرایی معاصر، اشاره شده و در برخی موارد این نظریه ها از موضع کل گرایان مورد نقد واقع شده اند.
> > > >