کشف نمایش شرقی در قرن بیستم
دکتر سهیلا نجم
شرقِ مادر، همیشه برای اصحاب تفکر و هنر غرب هوش ربا و جذاب بوده است. با اندک تفاوت هایی، معمولاً هنر شرقی هرازگاهی تأثیرات عمیق و درون کاوانه یی بر هنر غرب برجای گذارده است. نمایش شرقی از چین و ژاپن تا نمایش سانسکریت و تعزیه ایرانی همه گاه، برای تئاتر آن سوترها وسوسه انگیز بوده است. مقالۀ حاضر نگاهی است به درونمایه یی که شاید بتوان آن را غوری در فرهنگ بازگشت به خویشتن خویش نام نهاد. نگاه عمیق و آگاهانه است و از قلمی آشنا بر معاریف تئاتر شرق.
نزدیک به یک قرن است که توجه تحول گران تئاتر غرب به سوی نمایش شرقی معطوف شده است، و هنرمندانی که از دورافتاده ترین نقاط مشرق زمین، بر صحنه های غربی اجراهای درخشان و فراموش نشدنی یی داشته اند، دست اندرکاران و تماشاگران نمایش غرب را وادار به مطالعه و کندوکاو بیشتری در زمینۀ نمایش شرقی کرده اند.
> > > >