هایدگر و ناسیونال سوسیالیسم

نوشته تام راکمور

ترجمه فضل الله پاکزاد

هدف این نوشتار ایفای سهمی در فهم سرشت و مفهوم نازیسمِ هایدگر است. بحث درباره پیوند هایدگر با ناسیونال سوسیالیسم، که طی چندین دهه به نحوی مغشوش و پراکنده درگرفته بود، اخیراً با انتشار کتاب ویکتور فاریاس با عنوان هایدگر و نازیسم و نیز پژوهش هوگو آت با عنوان مارتین هایدگر، در راه یک زندگینامه دگرگون شده است. توجه دوباره به موضوع هایدگر و سیاست از متها پیش، دست کم در اروپا و به ویژه در فرانسه، به صورت موضوعی جنجالی کنجکاوی همگان را برانگیخته است. جنجال بی تردید موفقیت آمیز کتاب فاریاس به مناظره و جدل پر شر و شوری دامن زده است که در محافل فلسفی کم نظیر است و تاکنون هیاهوی آن از حجت و استدلالش بیشتر بوده است.

گرایش هایدگر به نازیسم به دلایل متعددی بحث انگیز است؛ از جمله: نقش مهم فلسفی او و نفوذ آراء فلسفی و گرایش های سیاسی او. پر واضح است که هایدگر اندیشمندی سرآمد است. به عقیده ی برخی برجسته ترین فیلسوف این قرن است، و شاید یکی از معدود فیلسوفان بزرگ و نویسنده ی مهمترین متون فلسفی پس از پدیدارشناسی هگل است. به هر گونه ای که درباره ی آراء او بیندیشیم، روشن است که آراء او در اندیشه ی معاصر به ویژه در فرانسه تأثیری عظیم بر جا نهاده است؛ در آنجا هایدگر، به طور روزافزونی نقش هگل را در مقام خداوندگار اندیشه از آن خود کرده و به اصطلاح افق فلسفه فرانسوی را فراختر کرده است….

 

ادامه مطلب > > > >

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *