فصل دوم کتاب “فلسفه برای مبارزان”
فیگور سرباز
آلن بدیو
ترجمۀ علی جمشیدی

آلن بدیو در نوشته ی زیر که بخشی از کتاب فلسفه برای مبارزان است از شاعران مدد می گیرد تا فیگورِ سرباز و نسبت اش با سویه ی برسازنده ی ناانسانیِ انسان را توضیح دهد. او نیز همچون دیگر متفکران متأخرِ سنتِ چپِ نو، زیبایی شناسی و ادبیات را – اغلب – پناهی می داند در برابر ناسازه های جهانِ سرمایه.

همانگونه که خود نیز اشاره می کند: “در جهانِ گیجی و گنگی، در جهان خشونت و نابسامانی، در هرآنچه بدنامی و بی عدالتی نام نهاده شده زیست می کنیم”.

در هر دوره ی زمانی، در هر توالی تاریخی، مهم است که نسبت مان را با آنچه از امکان های مفروض فراتر می رود حفظ نماییم – با آنچه که در قامتِ یک ایده ورای نیازهای طبیعی حیوان – انسان موجود است.

در تجربیات سرنوشتسازمان، اعم از برساخت عشق، خلق آثار هنری، اکتشافات علمی یا روندهای سیاسی، وعده ای درباب فراتر رفتن از حدود و ثغور تعیین شده ی حیاتی و اجتماعی می توان یافت….

ادامه مطلب

منبع: کانال تلگرامی تحلیل گفتمان نشانه شناسی متن

https://t.me/irCDS

  > > > >