بررسی مشابهت های پری و زن جادو در منظومه های حماسی پس از شاهنامه رضا ستاری سوگل خسروی از جمله موجوداتی که در اساطیر، افسانهها و حماسههای فارسی، گاهی همراه با قهرمان حماسای و در کنار او و گااهی نیاز در تقابال باا او باه ایفاای نقاش مای پردازناد، »پاری « و »زن […]
نمایشنامه آژآکس اثر سوفوکلس اشخاص نمایش: آتنا: الهه هوش و خرد و هنر ادیسئوس: یکی از پادشاهان محلی یونان آژاکس: یکی از دلیران یونانی تکمسا: همسر آژاکس توسر: برادر خوانده آژاکس منلائوس: برادر آگا ممنون اوری ساسس: پسر آژاکس و تکسما آگاممنون: پادشاه میسن صحنه نمایش: در سراپرده آژاکس، در اردوگاه یونان در تروا […]
آنتیگون، تراژدی و کاتارسیس رقیه کبیری تراژدی بخشی از زندگی انسان است. اما تراژدی کلاسیک که قرن‌هاست روی صحنه‌های تئاتر به نمایش در‌می‌آید، بخشی از کنش طبقه‌ی اشراف و طبقه‌ی حاکم است و انسان عادی با روزمرگی‌هایش در آن جایی ندارد. آنتیگونی که سوفوکلس ۴۰۰ سال قبل از میلاد، همزمان با اوج […]
فلسفه سینما از هایدگر تا کیارستمی گفتگو با سیاوش جمادی منوچهر دین پرست اگر بشود مهمترین فیلسوف سده بیستم را مارتین هایدگر به شمار آورد، و اگر باز بشود مهمترین مبحثی را که او به آن پرداخته، مسئله «هستی و زمان» دانست، پربیراه نیست اگر ادعا شود مسئله اصلی سینما هم چیزی بیرون […]
بازتاب اندیشه هگل در تراژدی آنتیگونه سوفوکل فاطمه بنویدی فرزان سجودی هگل در پدیدارشناسی روح و در فلسفه ی هنرهای زیبا خود، به مسأله تراژدی و چگونگی شکل گیری آن می پردازد. اکثر پژوهندگان غربی مدعی هستند که از زمان ارسطو تاکنون هیچ یک از اندیشمندان اروپایی نتوانسته اند تراژدی و کمدی را آنطور […]
بازخوانی سطرهایی از شعرِ نمایشیِ “صخره” اثر تی. اس. الیوت معصومه بوذری تی. اس. الیوت در شعر نمایشیِ “صخره”، که در سال ۱۹۳۴ به چاپ رسانده، با مضامین نمادین و بینامتنی، ما را به درک مفاهیمی مذهبی دعوت می کند. این شعر نمایشی که حدّ فاصل شعر بلند و نمایشنامه ی مستقل […]
آنتیگون سوفوکلس و دموکراسی آتنی مصطفی یونسی شروین مقیمی زنجانی موضوع این مقاله یافتن نسبت دلالت های سیاسی تراژدی آنتیگونه با دموکراسی آتنی است. رهیافتی که در رسیدن به این مقصود مورد نظر است، رهیافت ساختاری است. یکی از مؤلفه های اصلی در رهیافت ساختاپری، کشف تقابل های دوتایی در درون اثر […]
مکتب سقاخانه در نقاشی ایران، تعریف دوباره ای از زیبایی های ملی و سنتی در جریان نوسازی ایران و درگیری های سنت گرایان و هواخواهان مدرنیته، عده ای از هنرمندان نوآور، مکتب جدیدی را بنیان نهادند که تأثیر شگرفی بر دگرگونی های هنر نوگرای ایران و حتی نوآوری های عرصه خوشنویسی […]
نقاشی نوگرای ایران ازدهۀ ۱۳۲۰ شمسی، توسط هنرمندانی چون جلیل ضیاپور، احمد اسفندیاری، محمود جوادی‌پور، مهدی ویشکایی، حسین کاظمی، شکوه ریاضی، منوچهر یکتایی، عبدا.. عامری و چندین تن دیگر از نقاشان بنیان‌گذارده‌شد که با نام “نسل اول نقاشان نوگرا” از آنان یاد می‌شود. نسل اول نقاشان نوگرا اکثرا آموزش دیده اروپا و به ویژه فرانسه بودند […]
بررسی عنصر تقدیر در نمایشنامه های یونان باستان با نگاهی به داستان ادیپ شهریار نادر ساعی ور بی تردید امپراطوری های جهان باستان و جهان کلاسیک، در زمانهای مختلف، سطح بسیار گسترده ای از کره ی خاکی را به خود اختصاص داده اند. شاید بی نظیرترین آنها امپراطوری ایران باستان (پارسیان) در دوران […]